ถามตนเอง อย่าเกรงใจ
หน้า: [1]   ลงล่าง
  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ถามตนเอง อย่าเกรงใจ  (อ่าน 1086 ครั้ง)
kittanan_2589
.กลุ่มผู้มีน้ำใจงาม.
member
*

คะแนน630
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2363


NightBaron


เว็บไซต์
« เมื่อ: พฤศจิกายน 09, 2011, 03:03:22 PM »

ในท่ามกลางความคิดเกิดผิดแปลก    เหมือนรอยแยกระหว่างทางขุนเขา
ฟากข้างหนึ่งเป็นลมที่แผ่วเบา       อีกข้างหนึ่งเทียบเท่าแท่นศิลา

หลายร้อยพันวันคืนทั้งตื่นหลับ      เกินจะนับเรื่องราวกล่าวอรรถา
ในชีวิตทำการงานเหลือคณา    แต่น้อยเรื่องตรึงตราสนิทใจ

ในเรื่องดีมีบ้างสร้างกุศล    แนบกมลคือเศร้าเข้าหวั่นไหว
ความสูญเสียทรงจำติดฤทัย    เรื่องทั่วไปเหมือนลมพรมผืนดิน

พระท่านจึงสอนสั่งให้ตั้งจิต    วางเข็มทิศหากุศลเป็นทรัพย์สิน
ตั้งใจทำและระลึกเป็นอาจิณ    เพื่อช่วยเหลือชีวินคราใกล้ตาย

เว้นทำบาปหยาบช้าพาตกต่ำ    ความเคยชินจะนำให้ฉิบหาย
ใกล้สิ้นลมอกุศลเข้าเยี่ยมกราย    ภาพเข่นฆ่าทำร้ายมานำทาง

ถามตนเองอย่าเกรงใจในคำตอบ    ว่าใจชอบนึกเรื่องดีหรือบาดหมาง
อยู่คนเดียวคิดอะไรไม่ปล่อยวาง       ความถี่ข้างชั่วหรือดีชี้แจงตน

เมื่อใกล้ตายคลายสติที่ริชอบ    กรรมที่ทำคือกรอบพาสู่หน
ขึ้นกับความหนักเบาที่เคล้าชนม์       ไถ่ถามตนให้รอบคอบก่อนกอปรกรรม
ในชาติหนึ่ง ๆ โอกาสที่คนเราจะมองตนเองนั้นยากมาก                                                   
และยิ่งเป็นการมองตนด้วยปัญญานั้นยากยิ่งกว่า..
ด้วยเพราะชีวิตติดอยู่กับความวุ่นวายในเรื่องคนอื่น และสิ่งอื่น ๆ นอกตัว                               
จนไม่มีเวลาจะหันกลับมาถามใจตนเอง ไม่มีเวลายื่นแบบสอบถามใจตนว่า..                       
จริงแล้วเราต้องการอะไรกันแน่ จริงแล้วเราทุก ๆ คนเกิดมานั้นกลัวอะไรที่สุด
เมื่อไร้คำถามแต่ทว่าใช่ไร้ความรู้สึกไปเสียเมื่อไหร่ ความรู้สึกที่เหมือน ๆ กันนั้นก็คือ                   
 รักตัวกลัวตายนั่นเอง เมื่อเป็นดังนี้ เราควรรีบสร้างคุณงามความดีและมีสติให้มาก                   
เพราะยามที่ต้องพรากจากไป เสบียงที่เตรียมไว้จะไม่สูญเปล่าแน่นอน...

ที่มา ธรรมะออนไลน์


บันทึกการเข้า

หน้า: [1]   ขึ้นบน
  พิมพ์  
 
กระโดดไป: