โทษของการติเตียนพระอริยะ

Credit zone-it.com

โทษของการติเตียนพระอริยะ

ในปัจจุบันจะเห็นได้ว่าสื่อต่าง ๆ มักนิยมนำข่าวพระสงฆ์มานำเสนอ โดยส่วนมากจะนำเสนอในทางที่ไม่ดี
และผู้คนก็จะวิพากษ์วิจารณ์พระสงฆ์ไปต่าง ๆ นานา ตามแต่กิเลสของแต่ละคน แล้วคุณเคยติเตียนพระบ้างหรือไม่...?

ถ้าท่านทำผิดจริงก็เป็นกรรมของท่านไป แต่หากบังเอิญว่า พระสงฆ์ที่เรา
ติเตียนนั้น ท่านเป็นพระผู้ปฏิบัติดีตรงตามพระธรรมวินัย แต่ถูกใส่ร้ายเพราะมีผู้
ต้องการทำลายชื่อเสียง ซึ่งนำไปสู่การทำลายพระพุทธศาสนา ยิ่งไปกว่านั้น

ท่านพระกรรมฐานบางรูปท่านปฏิบัติจนได้ธรรมะชั้นสูงถึงขั้นเป็นพระอริยะเจ้าแล้ว ก็มาก เช่น

หลวงปู่บุดดาให้โยมผู้หญิงทาแป้งให้
หลวงปู่เจี๊ยะใช้ตีนโบกรถสิบล้อ
หลวงปู่ตื้อเทศนาอันร้อนแรง เป็นต้น

ท่านเหล่านี้จะประพฤติอย่างไรก็ไม่มีกรรม เพราะท่านอยู่นอกเหนือกรรมแล้ว
แต่ถ้าบังเอิญเราทั้งหลายเป็นผู้โง่เขลาไปกล่าวติเตียนท่าน จะเป็นอย่างไร...?

ในพระสุตตันตปิฎก อังคุตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต พยสนสูตร
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรัสเรื่องของการติเตียนพระอริยเจ้าไว้ว่า

'' ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุใดด่าบริภาษเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย กล่าวโทษ
พระอริยะ ภิกษุนั้นจะพึงถึงความพินาศ 10 อย่าง อย่างใดอยางหนึ่ง

ความพินาศ 10 อย่างเป็นไฉน คือ

ภิกษุนั้นไม่บรรลุธรรมที่ยังไม่บรรลุ 1
เสื่อมจากธรรมที่บรรลุแล้ว 1
สัทธรรมของภิกษุนั้นย่อมไม่ผ่องแผ้ว 1
เป็นผู้เข้าใจว่าตนได้บรรลุในสัทธรรมทั้งหลาย 1
เป็นผู้ไม่ยินดีประพฤติพรหมจรรย์ต้องอาบัติเศร้าหมองอย่างใดอย่างหนึ่ง 1
ย่อมถูกโรคอย่างหนัก 1
ถึงความเป็นบ้า มีจิตฟุ้งซ่าน 1
เป็นผู้หลงใหลการทำกาละ(ตาย) 1
เมื่อตายไปย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก 1

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุใดด่าบริภาษเพื่อนพรหมจรรย์ทั้งหลาย
กล่าวโทษพระอริยะ ภิกษุนั้นพึงถึงความฉิบหาย 10 อย่างนี้ อย่างใดอย่างหนึ่ง"

...ถึงพระท่านจะเป็นอย่างไรก็ตาม อย่างน้อยเราเป็นฆาราวาส ก็มีศีลน้อยกว่าท่าน เราก็ไม่น่าเสี่ยงกับความพินาศที่พระพุทธองค์ทรงตรัสไว้ดีกว่า...

ใครมาด่าพระพุทธเจ้าอย่าไปโกรธ

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย คนเหล่าอื่นอาจกล่าวติเตียนเรา ติเตียนพระธรรม หรือติเตียนพระสงฆ์.
ท่านทั้งหลายไม่พึงผูกอาฆาต ขุ่นเคือง ไม่พอใจในบุคคลเหล่านั้น. เพราะถ้าท่านทั้งหลายโกรธเคือง
หรือไม่พอใจในบุคคลที่กล่าวติเตียนเรา ติเตียนพระธรรม หรือติเตียนพระสงฆ์นั้น,
อันตรายเพราะความโกรธเคืองนั้น ก็จะพึงเป็นของท่านทั้งหลายเอง.
ถ้าท่านทั้งหลายโกรธเคือง หรือไม่พอใจในบุคคลที่กล่าวติเตียนเรา ติเตียนพระธรรม หรือติเตียนพระสงฆ์ จะรู้ได้ละหรือว่า
คำกล่าวของคนเหล่าอื่นนั้น เป็นคำกล่าวที่ดี (สุภาษิต) หรือไม่ดี (ทุพภาษิต) ?
"ไม่ทราบ พระเจ้าข้า."
"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ท่านทั้งหลายพึงชี้แจง (คลี่คลาย) เรื่องที่ไม่เป็นจริง ให้เห็นว่าไม่เป็นจริง
ในข้อที่คนเหล่าอื่นกล่าวติเตียนเรา ติเตียนพระธรรม หรือติเตียนพระสงฆ์ ให้เขาเห็นว่าข้อนั้นไม่จริง
ข้อนั้นไม่แท้ ข้อนั้นไม่มีในพวกเรา ข้อนั้นไม่ปรากฏในพวกเรา ดังนี้."

ที่มา พระไตรปิฏก
พรหมชาลสูตร ๙/๓