ดูลิงป่าเล่นกัน (เมื่อใจฟุ้งซ่านก็ให้ปฏิบัติถูกต้อง)

(1/1)

winai4u-LSV team:
 ดูลิงป่าเล่นกัน (เมื่อใจฟุ้งซ่านก็ให้ปฏิบัติถูกต้อง)
โดย "พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก" วัดป่าสุนันทวราราม

      นึกมโนภาพ เรากำลังนั่งอยู่ในป่า
      มีต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง มีลิงป่าหลายตัว
      กระโดดไปมาระหว่างกิ่งไม้ถึงกิ่งไม้ สนุกสนาน
      ตามประสาสัตว์ป่า
      เราก็นั่งพิงโคนไม้นิ่งอยู่
      ดูลิงป่าเล่น ด้วยความสบายอารมณ์
      ระวัง อย่าเป็นลิงเสียเองนะ
      ลิง คือ ความคิดฟุ้งซ่าน
      เรา คือ สติ
      ต้นไม้ ลมหายใจ คือ อารมณ์กรรมฐาน
      เมื่อจิตใจไม่สงบมาก ๆ
      ก็ให้ปฏิบัติถูกต้องกับความไม่สงบ
      บางครั้งจิตใจของเราไม่ต้องการสงบ
      ฟุ้งซ่านมาก ๆ ยิ่งพยายามหยุดคิด
      ทำใจให้สงบ ก็ยิ่งรำคาญมากขึ้น
      เมื่อเป็นเช่นนั้น ตั้งหลักใหม่
      ไม่ต้องตั้งใจจะหยุดคิดให้สงบ
      ศึกษาความไม่สงบ
      เสียใจเพราะจิตไม่สงบ ก็ผิด
      ดีใจเพราะจิตสงบ ก็ผิดเหมือนกัน
      เราต้องไม่ยินดี ยินร้าย
      ด้วยจิตใจเป็นกลาง ๆ
      สงบ ๆ สบาย ๆ
      เรา ความรู้สึกตัวก็มีอยู่
      รู้อยู่ว่าไม่สงบ
      หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ สบาย ๆ
      รู้ลมหายใจออก ลมหายใจเข้า
      พร้อมกับรู้อยู่ว่าใจไม่สงบ
      แต่พยายาม รู้เฉย ๆ รู้อยู่เฉย ๆ
      ไม่สงบ ไม่เป็นไร
      รู้เฉย ๆ รู้เฉย ๆ
      อย่ายินดี…
      อย่ายินร้าย…
      อย่ายึดมั่นถือมั่น…
      สิ่งที่เราพยายาม คือ ระลึกรู้ลมหายใจ
      รู้เฉย ๆ
      ด้วยใจดี ใจเมตตา
      เอาระบบ ดูเล่น ๆ ดูลิงป่า
      หายใจเข้าลึก ๆ หายใจออกยาว ๆ
      หน้าที่คือการเจริญสติ
      ไม่ต้องทำอะไรกับจิตไม่สงบ
      วางเฉยกับความไม่สงบ
      สติเกิดเมื่อไร ความไม่สงบก็หายไปเอง
-------------------------------------------------------------------------------------------

supoj007:
เราจะรู้สึกได้ว่า คำสอนที่ออกมาจากพระที่ปฏิบัติ จะมีอะไรที่กินใจรู้สึกลึกซึ้งได้โดยใช้ปัญญาตรึกตรองตาม..ผมเคยฟังพระที่ท่านแสดงธรรม..รู้เลยว่ามาจากการปฏิบัติกิจของสงฆ์ ที่เป็นไปตามพระธรรมวินัย...แต่ถ้าฟังจากพระที่ไม่ได้ปฏิบัติ..จะรู้ได้ว่ามาจากพระอภิธรรมและพระสูตร

นำร่อง

[0] ดัชนีข้อความ