ใครคิดจะคบกับจีน..ดูลาวเป็นตัวอย่าง.!!!
รายละเอียดบางส่วนของโครงการรถไฟ สปป.ลาว

1. สปป.ลาวเป็นหนี้จีน 5,000 ล้าน $ ในโครงการนี้

2. ค้ำประกันด้วยเหมืองแร่ 5 แห่ง

3. เสียที่ดินสัมปทานให้จีนข้างละ 50 เมตร
รวมสองข้างทาง 100 เมตร ตลอดแนวรางรถไฟ
ด้านหลังสถานีรถไฟหลายแห่งจีน
สร้างอพาทเม้นท์/ตึกสูง ให้คนจีนมาพักอาศัย
เพื่อการทำงานในปัจจุบันและในอนาคต

4. เงินกู้ดอกเบี้ยสูง ร้อยละ 3

5. จีนเป็นเจ้าของ 70% สปป.ลาว 30%
หากลาวไม่สามารถชำระหนี้เงินกู้จีนได้
จีนจะเป็นเจ้าของทั้งหมด
แต่ลาวยังคงต้องใช้หนี้ดอกเบี้ยเงินกู้ต่อไป
โดยไม่ได้ผลกำไรใด ๆ จากโครงการนี้
นั่นหมายความว่าจีนจะได้กำไร 100%
หากลาวไม่สามารถชำระหนี้ได้ตามกำหนด

6. การก่อสร้างใช้วิศวกร, นายช่าง ตลอดจนถึง แรงงาน,
คนขับรถไฟ, พนักงานรถไฟ, พนักงานควบคุม
ระบบคอนโทลต่าง ๆ เป็นคนจีนทั้งหมด
แรงงานลาวไม่มีส่วนในการก่อสร้าง
อนึง สปป.ลาว ไม่มีเทคโนโลยีด้านนี้ด้วย
จึงจำเป็นต้องใช้คนของจีนทั้งหมด

7. บริษัทที่รับเหมาก่อสร้างเป็นบริษัทของจีน
บริษัทควบคุมงาน (Consultant) ก็เป็นจีน
ทางลาวไม่มีสิทธิ์เข้าไปตรวจสอบการก่อสร้างแต่อย่างใด
ห้ามทำรายการรีวิวโครงการอีกด้วย
ต้องขออนุญาตทางจีนก่อน ทำให้ สปป.ลาว
ไม่ค่อยมีการ update โครงการรถไฟเท่าที่ควร

8. หนี้เงินกู้ของลาวเฉพาะโครงการนี้ 5,000 ล้าน $
เมื่อเปิดใช้งานแล้ว สปป.ลาว ต้องรับภาระหนี้สิน
เงินกู้เพิ่มเติมในการดำเนินงาน
และลาวต้องชำระหนี้เงินกู้
เป็นเงิน USD ดอลล่าห์ เท่านั้น

9. ในอนาคต แม้ว่าลาวจะถูกขึ้นบัญชี
ประเทศใกล้ล้มละลายจาก IMF
แต่ลาวไม่สามารถปัดภาระหนี้เงินกู้
การก่อสร้างทางรถไฟได้
รัฐบาลลาวต้องชดใช้ตามที่จีนเรียกร้อง เช่น
ต้องให้สัมปทานที่ดินในลาว 99-500 ปี มาชดใช้ให้จีน

10. ตั้งแต่เริ่มการก่อสร้าง จนก่อสร้างเสร็จสิ้น
สปป.ลาวจำเป็นต้องขับไล่คนในพื้นที่ออกไป
โดยวิธีการใดก็ตาม เพื่อมอบที่ดินการก่อสร้างให้จีน
และชาวบ้านในพื้นที่ไม่มีสิทธิ์เข้ามาในพื้นที่ก่อสร้าง

11. โครงการทั้งหมดเป็นรถไฟทางเดียว
รถไฟสวนกันต้องรอหลีกเท่านั้น ไม่ใช่รถไฟทางคู่
ทำให้รถไฟที่จะวิ่งในแต่ละวันมีจำนวนจำกัด
หากเพิ่มขบวนวิ่งจะให้ให้รถไฟต้องรอหลีกนานมาก
เพราะแต่ละสถานีมีความห่างไกลพอสมควร
รถไฟขนสิ่งสินค้าจะเน้นวิ่งในตอนกลางคืนแทน

12. จากเมืองเวียจันทน์ถึงบ่อเต็น
สถานีครึ่งหนึ่งของโครงการเป็นแบบ Cargo station
ใช้ขนส่งสินค้าเท่านั้น ตัวสถานีไม่สามารถรับส่งผู้โดยสารได้
ออกแบบมาเพื่อระบบ Logistic และขบวนรถไฟขนส่ง
คนไม่จอดรับผู้โดยสารที่สถานี Cargo

13 สถานีรถไฟขนส่งคน หรือ Passenger station
มีเพียงครึ่งหนึ่งของโครงการเช่นกัน
และแบ่งเป็น 2 แบบ คือแบบธรรมดา (มีทางขึ้นลงฝั่งเดียว)
และแบบ major มีชานชาลาขึ้นลง 2 ฝั่ง

14. สถานีรถไฟเวียงจันทน์ของจีนมี 3 สถานี ราง 1.435 m
แบ่งเป็น Cargo 2 สถานี และ Passenger 1 สถานี + สถานีเวียงจันทน์
ที่ไทยสร้างต่อมาให้จากสถานีท่านาแล้งอีก 1 สถานีด้วยราง 1.000 m
รวม มีสถานีเวียงจันทน์ 4 สถานี
- รับส่งคน 2 สถานี (Passenger)
- รับส่งของ 2 สถานี (Cargo & Logistic)

15. รางรถไฟลาวขนาด 1.435 m
ความกว้างเท่ากับรถไฟฟ้า BTS และ MRT ของไทย
ใช้สายไฟฟ้าส่งบนหัว ส่วนราง 1.000 m ใช้วิ่งรถไฟทางไกล
รวมถึงที่มาเลเซียและสิงคโปร์ ฝั่งไทยวิ่งเข้าลาวแค่ 2 สถานี
คือท่านาแล้งและเวียงจันทน์ (คนละสถานีกับจีน)

16. รถไฟที่ใช้วิ่งเป็นรุ่น CR200J
ความเร็วให้บริการไม่เกิน 160 km/h
เพราะต้องรักษารางในประเทศที่มีเพียงทางเดียวเท่านั้น
และตัวรถไฟเองก็ไม่ใช่ hispeed แต่เป็นรถไฟความเร็วปานกลาง
ที่ดาวน์เกรดลงมาเป็นรถไฟความเร็วปกติ
จาก maximum 210 km/h เหลือไม่เกิน 160 km/h
เทียบเท่ารถไฟฟ้าสายสีแดงในกรุงเทพ บางซื่อ-ตลิ่งชัน-รังสิต
ต่างกันแค่รถไฟหน้ายาวและมีห้องน้ำในตัว
 สแตนดาร์ดคำว่า hispeed train สากลอยู่ที่ 250+ km/h
รถไฟลาวจึงไม่เข้าข่ายแต่อย่างใด
ถึงแม้จะเร่งเครื่องสุดหน้าปัด 210 km/h แล้วก็ตาม
-----------------------------------------------------------------

ผู้ที่อ่อนแอ ย่อมเป็นเหยื่อ ผู้ที่แข็งแรงเสมอ
ดู CP + บริษัทข้ามชาติ เป็นตัวอย่าง ผู้บริหารประเทศ
ก็ยัง ปากว่า ตาขยิบ ตลอดมาชั่ว กัลปาวสาน
คนไทย ก็ตกเป็น เหยื่อ ให้พวกนี้